గ్యారంటీ లేదు !!

మన పూర్వ కవులలో కొందరికి చిత్ర కవిత్వమన్నా , బంధ కవిత్వమన్నా కొంచెం మోజు జాస్తి. అది వారి ప్రైవేటు హా బీ . దానిని తప్పు పట్ట లేం. వ్వక్తుల ప్రైవేటు లైఫు వారి వారి స్వంతం. వీటిని సాము గరిడీలతో పోల్చి, పెదవి విరిచే వారూ ఉన్నారు. వాటిలో కవిత్వం అనే దినుసు కోసం వెతకడం అంత అవసరం లేదు. ఉండ వచ్చును. ఉండక పోవచ్చును. గ్యారంటీ లేదు. అది మన భాగదేయం మీద, లేచిన వేళా విశేషం మీద ఆధార పడి ఉంటుంది. ఏమయినా , అనంతమూ , అపురూపమూ , అపూర్వమూ అయిన మన కవితా స్రవంతిలో వాటిని అంతర భాగాలుగానే గుర్తించాలి కాని, కోపగించుకో కూడదు, మరి.

ఏకాక్షర నిఘంటు సాయంతో, ప్రయాస పడి అర్ధాన్ని సాధించ గలిగే ఓ రెండు పద్యాలను చూదాం.

రరో రరే రర రురో

రరూ రూరు రురోరరే

రేరే రీరా రార రరే

రారే రారి రిరా రిరా

ర = రామ శబ్దంలో గల రేఫ వలన

రో = భయము కలిగి

అర = వేగంగా పరిగెత్తు

రురో: = లేడికి ( లేడి రూపములో ఉన్న మారీచునికి)

అరే: = శత్రువైన శ్రీరాముని

రేరే (ర+ఈ+రే) = కౌస్తుభాన్ని ధరించి ఉన్న

ఉరోరరే = వక్షము నందు

రీరారా = విలాసవంతమయిన

ఊరూరు = గొప్ప ఊరువులచే

ఉ = లక్ష్మి , సీత

అరరర = తన నివాసమైన లంకకు ఎత్తుకు పోయిన

ఇరార = లంకను పొందిన

ఇరారి = భూమికి కంటకుడిగా మారిన రావణునికి

రి = నాశనము కలిగించినదై

అరిరా = చెలి కత్తెలను

రా = పొందినది

శ్రీరాముని భార్య యగు సీతా దేవి లంకలో రావణుని నాశనం తెలియ జేసే త్రిజట వంటి చెలి కత్తెలను పొందినది. లంకలో రాక్షస స్త్రీల నడుమ లంక నాశనం కానున్నదని, రామ రావణ యుద్ధాన్ని కలగని చెప్పి, హెచ్చరించి నది , సీతా దేవిని సగౌరవంగా చూసినదీ త్రిజట అనే రక్కసి మాత్రమే కదా.

కవి అంత మహా లంకా నగరంలోనూ , లంకా నాశనాన్ని సూచించినది ఒకే ఒక్కతె అని తెలియ జేస్తూ ఏకాక్షర సహిత పద్య రచన చేసాడు కాబోలు.

మరో పద్యం ఇలాంటిదే, కొరికి చూడండి ...

మామా మోమౌ మామా

మామా ! మిమ్మొమ్ము మామ మామ మేమా

మే మొమ్మము మీ మైమే

మేమే మమ్మోము మోము మిమ్మా మామా !

మా = చంద్రుని

మా = శోభ

మోమౌ = ముఖముగా గల

మా = మా యొక్క

మా = బుద్ధి

మిమ్ము = మీకు

ఒమ్మున్ = అనుసరించును

మామ మామా = మామకు మామా

ఆము = గర్వమును

ఏము = మేము

ఒమ్మము = ఇష్ట పడము

మీ = మీ యొక్క

మై = శరీరము

మేము +ఏమే = మేమే కదా

మమ్ము = మమ్ములను

ఏముము +ఓముము = కాపాడుము. కాపాడుము.

ఇమ్ము +ఔము = (మాకు) అనుకూలుడవై వర్తించుము.

చంద్రుని వంటి ముఖము గల ఓ దేవా ! మా బుద్ధి నీకు అనుకూలించును. అనగా సదా నీయందే నిలిచి ఉండును. మా అంహంకారములను విడిచి , మేము నిన్ను సేవించుకొందుము. మా పట్ల ఆనుకూల్యతతో మమ్ములను నిత్యం కాపాడుము.

ఇదండీ సంగతి. వీటిలో కవితా దినుసుకు గ్యారంటీ లేదని ముందే విన్నవించాను కదా.