అమ్మని చూస్తున్నట్టే ఉంది ...

దాదాపు మూడు నెలల క్రిందట రావు బాల సరస్వతి పాడిన ఒక పాట గురించి ఎవరికయినా తెలుస్తే చెప్ప గలరా ? అని బ్లాగు మిత్రులకు మెయిల్ చేసి, అడిగాను.

వెంటనే వలబోజు జ్యోతి, ఇనగంటి రవిచంద్ర, పరుచూరి శ్రీనివాస్, సౌమ్య, ఆది లక్ష్మి, స్వరం, తాడే పల్లి బాల సుబ్రహ్మణ్యం గారలు స్పందించారు.

జ్యోతి గారు పాట సాహిత్యాన్ని అందించగా, రవి చంద్ర, పరుచూరి గారలు ఆడియో లింక్ కూడా దయతో అందించి నాకు చాలా సంతోషం కలిగించారు.

శ్రీ పంతుల గోపాల కృష్ణా రావు గారు కూడా ఈ సాహిత్యం నాకు లభించేలా సహకరించారు.

వీరందరికీ నా హృదయ పూర్వకమయిన ధన్యవాదాలు తెల్పు కుంటున్నాను.

ఆ తోటలో నొకటి ...అనే ఈ పాట నేను చాలా చిన్నప్పుడు విన్నాను. అనంతపురం జిల్లా ఉరవ కొండలో మా మాతామహులు ( ముసిలి డాక్టరు గారు) ఉండే రోజులలో మా అమ్మ ( కీ.శే. పార్వతమ్మ) తో పాటు ఉరవ కొండ వెళ్ళే వాడిని. వెళ్ళి నప్పుడల్లా నాలుగయిదు నెలలకు తక్కువ ( అంత కంటె ఎక్కువ రోజులేనేమో ?) కాకుండా అక్కడ ఉండే వాళ్ళం.

మా తాత గారింట్లో ఒక గ్రాం ఫోను ఉండేది. దాని మీద కుక్క కూర్చున్న బొమ్మ నాకెంతో ఇష్టంగా ఉండేది.

అందులో మా అమ్మ తరచుగా ... తరచుగా ఏమిటి, ఆ ఊళ్ళో ఉన్నన్ని రోజులూ కూడా ఈ ఆ తోటలో నొకటి ...

అనే పాట ఎంతో ఇష్టంగా వింటూ ఉండేది. అమ్మకి ఆ పాటంటే ఎంత ఇష్టమో చెప్ప లేను. అమ్మంటే ఇష్టం కనుక నాకూ ఆ పాటంటే ఇష్టంగా ఉండేది. చాలా రోజుల పాటు ఆ పాటంతా నాకు కంఠతా ఉండేది. కాని, క్రమేపీ మరిచి పోయాను.

అమ్మ పోయాక, ఆ పాట కూడా, ఒక్క - ఆ తోటలో నొకటి ... అనే ముక్క తప్ప, నా స్మృతి పథం లోనుండి జారి పోయింది. చాలా కాలం విచార పడ్డాను. అయితే, ఆ పాట బాల సరస్వతి పాడినట్టుగా గుర్తుంది.

రిటైరయ్యేక, అరవైయ్యవ యేట కంప్యూటరు నేర్చుకుని ... నెట్లో బాల సరస్వతి గురించి వెతికాను. చాలా ఉంది. కాని, నాకు కావలసిన ఈ పాట సాహిత్యం మాత్రం దొరక లేదు. ( లేదా, నేను ఓపికగా వెతక లేక పోయానో, యేమో )

అప్పుడు నాకీ పాట పూర్తి పాఠం కావాలని ఒక మెయిలు పెడితే, దయతో , మీద పేర్కొన్న వారు వెంటనే స్పందించారు.

మరో మారు వారందరికీ నా ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాను.

అరవయ్యవ యేట అందిపుచ్చుకున్న ఈ ఆధునిక సాంకేతిక విఙ్ఞాన ఫలితాన్ని మనసారా ఆస్వాదిస్తున్నాను.

ఈ పాట సాహిత్యాన్ని చూస్తున్నా, పాట వింటున్నా, నాకు మా అమ్మను చూస్తున్నట్టే ఉంది.

దాదాపు ఏభై ఏళ్ళ క్రిందట, తడికెల ప్రహరీతో, ఆ మిద్దె ఇంటి మీదకి ఏపుగా అల్లుకున్న

సన్న జాజి పూ పొదలతో ఒక వింత గుబాళింపుతో కలగలిసిన నా బాల్యపు ఆనవాళ్ళు పోల్చుకో గలుగుతున్నాను. చిన్న చిన్న గ్రామ ఫోను ముల్లులు మారుస్తూ, పదే పదే దాని కీ త్రిప్పుతూ, పరవశంగా ఆ గాన మాధుర్యాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, దానితో గొంతు కలిపి , సన్నగా మా అమ్మ పాడిన పాట నాకు వినిపిస్తున్నట్టే ఉంది.

అందుకే, ఇదంతా టపాగా వ్రాయాలా , వద్దా అని, మూడు నాలుగు నెలలుగా తటపటాయించి, ఇక ఈ వేళ నా ఆనందాన్ని మీతో పంచుకుంటున్నాను.

సాహిత్యం ఇది:

ఆ తోటలోనొకటి ఆరాధనాలయము
ఆ ఆలయములోని అందగాడెవరే,
అందగాడెవరే, అందగాడెవరే!
మన్మథుండనీ చెలియా
మనసు ఘోషించేనే
మరలీ వచ్చెదమన్నా మరపూ రాకున్నాడే

మరపు రాకున్నాడే II ఆ తోటలో నొకటి II

చంద్రబింబపు ముఖమూ
గండుకోకిల స్వరమూ
పండూ వెన్నెలలోlన
పవ్వాళించేనమ్మా...చెలియా
చుక్కల్లా రేడమ్మా ...సఖియా

చుక్కల్ల రేడమ్మా ... సఖియా

మరుని శరముల చేత మనసు నిలువక నేను

మల్లె మొల్ల మొగలి మాలతి మందార

మాలికను వాని మెడలోన వైచి నానే
మధురామూర్తి మేల్కొని మందహాసముచేయ
మకర కర్ణిక మెరసెనే , చెలియ
మది వెన్న చిల్కినదే , సఖియా
మెరపూ లోనా నేను మైమరచి వెంటనె
పేరేమిటని వాని ప్ర శ్నించినానే'--

పేరేమిటని వాని ప్రశ్నించినానే

మాయాదేవీ సుతునని మధురామూర్తీ పలికె
సిద్ధార్థుడే నాకు సిద్ధించెనే, చెలియా!
మది కోర్కె నెరవేరె, సఖియా!
ఆ తోటలో నొకటి ఆరాధనాలయము
ఆ ఆలయములోని అందగాడితడే...

(ఈ పాట రచయిత 'సాలూరి సన్యాసిరాజు)

ఆడియో వినండి మరి ....

ఈ విడ మా అమ్మ , పార్వతమ్మ (ఈ ఫొటోలో మా అమ్మ వెనుక నిలబడిన వ్యక్తి మా అన్నగారు శ్రీ పంతుల గోపాల కృష్ణా రావు గారు. సాహిత్యాభిమాని. మంచి విశ్లేషకులు. ఇటీవల పద్య రచన మీద ప్రీతితో చక్కని కంద పద్యాలు సరళమైన శైలిలో వ్రాస్తున్నారు.)

నాకు తెలుసులే, నీకిష్టమైన ఈ పాట వింటూ నీలో నువ్వే కమ్మని కంఠంతో పాడుకుంటున్నావు కదూ అమ్మా ?!

* * * *

అమ్మ పోయేక, వచ్చీ రాని రాతలతో నా పందొమ్మిదవ ఏట ఒక నవలిక రాసి పత్రికలో ప్రచురించాను. వీలుంటే, అది కూడా చూడండి. ఇక్కడ నొక్కండి.

మా ఉరవ కొండ ముచ్చట్లతో మళ్ళీ కలుస్తా.

స్వస్తి.